خودمراقبتی در بحران شامل اقدامات کوچک و مستمری است که به حفظ سلامت در تمامی ابعاد کمک می نماید. در زمان بحران زنان نقش مدیریتی و مراقبتی مهمی در خانواده و جامعه ایفا می کنند که اهم آن شامل مدیریت سازماندهی و نگهداری اقلام ضروری، آموزش اعضای خانواده به ویژه کودکان در زمینه خودمراقبتی، مشارکت در شبکه‌های حمایتی محلی و فعالیت‌های اجتماعی، تسهیل ارتباطات و هماهنگی خانواده و جامعه، توانمندسازی و آموزش مهارت‌های مدیریت بحران می باشد.

 

انواع خودمراقبتی دربحران:

خودمراقبتی جسمی : شامل تغذیه سالم ، منظم نوشیدن آب کافی، انجام حرکات کششی یا نرمش در فضای امن تنظیم خواب،مصرف داروهای ضروری حفظ بهداشت فردی و محیطی

خودمراقبتی روانی : شامل :پذیرش احساسات،محدودسازی و مدیریت اخبار، آرام سازی ذهن ،مدیریت افکار منفی و تکرار جملات مثبت و حمایتی،حفظ نظم و ساختار روزانه،درگیر کردن ذهن با فعالیت‌های خوشایند، صحبت با افراد مورد اعتماد، دعا و معنویت.

خودمراقبتی اجتماعی: حفظ ارتباط با خانواده و دوستان ،همدلی و حمایت از دیگران، دوری از گفتگوهای پراسترس یا شایعات ،مدیریت رفتار با کودکان و سالمندان، اشتراک‌گذاری تجربیات مفید و اطلاعات حمایتی