«زهرا رحیمی» که به گفته خود از سال 82 به عنوان سفیر بهداشت در روستای حمید فعالیت می کند، می گوید: ارتباط قوی با مردم روستا دارم و در هر لحظه از شبانه روز برای خدمت رسانی حاضر هستم، حتی در ایامی که پزشک در دسترس نیست نیز تلاش می کنم مساعدت های لازم را مطابق با دانشم در اختیار مردم قرار دهم.

او اضافه می کند: خاطراتم را که مرور می کنم، تصاویر متعدد بسیاری مقابل دیدگانم نقش می بنند، یکی از آن ها زمانی بود که در خانه بودم، ساعت های 5 بعد از ظهر بود و تازه برای استراحت به خانه برگشته بودم، هنوز دقایقی از استراحتم نمی گذشته که صدای ناله ضعیفی شنیدم، ابتدا فکر کردم پسرانم هستند، اما بیرون که آمدم متوجه شدم صدا از خانه همسایه است.

او ادامه می دهد: به سرعت آماده شدم اما پابرهنه به طرف خانه همسایه دویدم، زن همسایه از پشت بام خانه به حیاط و روی آجر ها سقوط کرده بود، سعی کردم موقعیت را مدیریت کنم، ابتدا کسانی که در اطراف بودند و پراکنده و بعد علائم حیاتی فرد را ارزیابی کردم.

وی با بیان این که خوشبختانه آموزش های لازم در این خصوص را فراگرفته بودم، اضافه کرد: با کمرنگ شدن علاوم حیاتی، بدون جابجایی بیمار، احیاء را آغاز کردم و همزمان با اورژانس تماس گرفتم، تا زمانی که آمبولانس رسید و بیمار را به آی سی یو بیمارستان امام علی (ع) منتقل کرد.

او می افزاید: با این که مدت ها از این ماجرا می گذرد اما هنوز مردم این موضوع را به خاطر دارند و زن هسایه مرا ناجی جان خود می داند.

وی با بیان این که در زمان کرونا نیز مرتب با مردم روستا برای ارائه دستورالعمل های بهداشتی ارتباط داشتم، ادامه داد: برخی اما درمان و روش های پیشگیری سنتی را ترجیح می دادند، اما با مراجعات  و ارائه آموزش های مکرر آن ها با روش های درمان اصولی آشنا می کردم.

این سفیر می گوید: چهره به چره با افراد روستا در ارتباطم، حتی با تشکیل گروه مجازی در تمام ایام در جمع مردم هستم و شبانه روز با آن ها اطلاعات و آموزش ها را مبادله می کنم و یکی از آموزش هایی که امروزه ارائه می کنم. ترویج فرزند آوری و اصلاح سبک زندگی است.